[sanus]

Znalezione na forum osób dializowanych i po przeszczepie nerki.
______________________________________

Rola seksuologa w leczeniu zaburzeń erekcji.

Według najnowszych badań aż 75% lekarzy nie dostrzega obecności problemu zaburzeń erekcji (ED) w mediach i uważa, że więcej powinno się o nim mówić. Każdego miesiąca do lekarzy różnych specjalizacji zgłasza się ok. 262 000 mężczyzn z ED, u 54% tych mężczyzn schorzenie to jest diagnozowane przez lekarza przy okazji leczenia innych chorób.

Zgodnie z ostatnimi danymi liczba Polaków cierpiących na zaburzenia erekcji wzrasta. Zaburzenia ED występują najczęściej w starszym wieku. Powyżej 40 rż. częściej występują takie choroby, jak cukrzyca, nadciśnienie czy miażdżyca, na podłożu których rozwijają się zaburzenia erekcji. Należy pamiętać, że ED to nie tylko problem medyczny, ale także psychologiczny i społeczny. Niestety poziom edukacji seksualnej w naszym kraju nadal jest na bardzo niskim poziomie. Nie dotyczy to tylko edukacji młodzieży, ale całego społeczeństwa.

Wielu lekarzy w Polsce przyznaje, że pacjenci mogą być zawstydzeni rozmową na temat ED, również sami lekarze nie czują się komfortowo. Według badań, aż 27,1% mężczyzn wstydziłoby się przyznać lekarzowi, że ma problemy z erekcją. Zapewne dlatego od zaobserwowania problemów ze wzwodem do momentu zgłoszenia się do lekarza mijają średnio 20,4 miesiące. Dane z dostępnych badań są niepokojące.
Zaledwie co czwarty mężczyzna, który przyznał się do problemów z erekcją, szukał porady lekarskiej w tym zakresie (51% mężczyzn nie poszłoby do lekarza w tej sprawie, a prawie 23% mężczyzn twierdzi, że ED jest wstydliwą przypadłością, o której nie powinno się wiele mówić).

Odkrycie przez mężczyznę faktu, że jego sprawność seksualna znacznie się obniżyła wpływa destrukcyjnie na poczucie własnej wartości. Niektórzy nie dowierzają, że mogło to się im przytrafić, inni akceptują nowy stan rzeczy, biorąc go za rezultat starzenia się (35,2% twierdzi, że prawdziwy mężczyzna nie ma kłopotów z erekcją, a 41,8%, że problemy te są przejściowe).

Jeśli mężczyzna zdecyduje się na rozmowę okazuje się, że ED powoduje poważne zburzenia emocjonalne i jest rzeczywistym problemem utrudniającym normalne funkcjonowanie, a nieudane życie seksualne może mieć destrukcyjny wpływ na powodzenie związku. Według badań, 63% kobiet oraz 62% mężczyzn zgadza się, że problemy seksualne mogą doprowadzić do rozpadu związku.

W związku z tym mężczyzna cierpiący na ED często wstydzi się rozmawiać o swoim problemie zarówno ze swoją partnerką, jak i z lekarzem. Czuje się osamotniony, boi się reakcji otoczenia. Jeśli chodzi o starszych mężczyzn, to jest wśród nich niestety duża grupa, która w momencie stwierdzenia problemu godzi się z nim bez walki. Tymczasem szczera rozmowa z partnerem i lekarzem oraz odpowiednia terapia farmakologiczna mogą ten wyeliminować problem.

Ważną rolę do odegrania w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń ED mają lekarze rodzinni kardiolodzy oraz seksuolodzy (patrz dalej), którzy leczą pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi, nadciśnieniem, cukrzycą, a więc tych, u których ryzyko wystąpienia ED jest wysokie. Lekarze, mając świadomość, że dana choroba może się wiązać z zaburzeniami seksualnymi powinni otwarcie informować o tym pacjentów oraz przeprowadzać wywiad w tym kierunku. Pacjenci, wiedząc, że zaburzenia takie mogą wystąpić u każdego, przyjęliby do wiadomości, że jest to powszechny problem, który można i należy leczyć.

W tej sferze istnieje ciągle potrzeba powszechnej edukacji umożliwiającej rzeczowy dialog, bez fałszywego wstydu. Mężczyźni zagrożeni ED widzą potrzebę szerszego zaangażowania mediów w działalność informacyjno-edukacyjną. Natomiast według lekarzy, głównym celem leczenia jest zapewnienie możliwości odbycia satysfakcjonującego stosunku, z którego zarówno pacjent jak i jego partnerka będą zadowoleni.

W postÄ™powaniu z pacjentami cierpiÄ…cymi na zaburzenia seksualne lekarze powinni brać pod uwagÄ™ psychologiczne i behawioralne aspekty diagnozy i leczenia pacjenta, jak również przyczyny organiczne i czynniki ryzyka zaburzeÅ„ seksualnych. PoÅ‚Ä…czenie terapii u seksuologa oraz technik psychologicznych poprawia skuteczność leczenia zaburzeÅ„ funkcji seksualnych. Jak wykazujÄ… dostÄ™pne badania, chorzy z ED znaczniej chÄ™tniej rozmawialiby (i rozmawiajÄ…) na temat swoich schorzeÅ„ z osobami – którzy sÄ… specjalistami w dziedzinie leczenia ED – lekarzami seksuologami.
W leczeniu zaburzeń seksualnych, szczególnie zaburzeń erekcji szczególny nacisk kładzie się na terapię farmakologiczną.

Leczenie u seksuologa jest stosowane jako monoterapia lub leczenie dodatkowe. Tymczasem w leczeniu zaburzeń funkcji seksualnych leczenie u seksuologa powinno być terapią z wyboru, prowadzaną równolegle z działaniem farmakologicznym.

W artykule Perelmana przedstawiono informacje na temat znaczenia nastawienia psychicznego pacjenta i partnerki, które pozwala pacjentowi na życie seksualne, niezależnie od chorób organicznych i zwykłego uczucia lęku. Zwrócono uwagę na kwestie terapeutyczne: zmniejszenie początkowych oczekiwań pacjenta; próbne zastosowanie środków farmaceutycznych do leczenia zaburzeń seksualnych; monitorowanie nieprzestrzegania zaleceń oraz poprawy wyników leczenia; nieprzestrzeganie wytycznych odnośnie zapobiegania ED.

Autor przedstawił także szczególną rolę partnerki pacjenta z ED. Lekarz musi brać pod uwagę problemy pary i/lub pogorszenie ED oraz wpływ zaburzeń erekcji na relacje pacjent/partner. Udane leczenie wymaga wsparcia ze strony partnerów seksualnych, skuteczna współpraca pary może zależeć od obecności partnera podczas wizyt w gabinecie. Omówiono także potrzebę większego dostępu do materiałów edukacyjnych dla lekarzy, pomocnych w pokonywaniu barier emocjonalnych pacjenta/partnera i osiągnięciu powodzenia w leczeniu ED.
*************************************
Znalazłem to na forum 'Nieśmiertelni' -
interesujÄ…cy portal o transplantacjach i nie tylko.
Trudno jest o dawcÄ™ w naszym kraju...
Podoba mi się, że Dawcy mają zniżki w Waszych Gabinetach.

Nie spotkałem jeszcze dotąd tego!

Pozdrawiam serdecznie Państwa - sanus.


.